الحلقة الثانية
تدخل مرام الغرفة ومجرد ماتراه تظهر على وجهها علامات الة وترتبك فالبطبع سوف يسألها عن ليلة امس وهى لاتريد ان يعرف شئ عن حياتها … بينما هو ابتسم لا اراديا وقال بابتسامة : اتفضلى اقعدى
ثم وجه كلامه الى عمه وقال : قولتلى اسمها ايه ياعمى
محمد : مراام
جلست على احد الكراسى بينما محمد قال : هاا قولت ايه يابنى
احمد : موافق ياعمى تقدر تشتغل وقت ماتحب
نظر محمد الى مرام بابتسامة فابدالته الابتسامة ايضا وقال : هاا يامرام حابة تبدأى من امتى
مرام بثبات : اقدر ابدأ من بكرة
احمد : تمام ولو حابة ممكن تقعدى هنا يعنى تعيشى هنا ومتقلقيش انا معايا اختى وام محمود شغالة هنا يعنى مش لوحدى
احست انه وجدها فرصة للتقرب منها فقالت : لا شكرا بس ياريت حضرتك تقولى مواعيد الشغل
احمد : طيب
محمد : انا هامشى بقى يا احمد علشان معايا شغل كتير يلا يامرام
احمد : عمى انا عايز اتكلم مع مرام شوية بس بعد اذنك
تعجب وقال : طيب انا هستناكى بره يامرام
مرام : ماشى
خرج محمد من الغرفة فنهضت مرام وقالت بحدة : نعم
نهض هو ايضا من على مكتبه واتجه اليها بخطواط ثابتة حتى اصبح امامها مباشرة وقال : عايزة اعرف ايه حكايتك بظبط وكنتى فين امبارح كنتى جاية من عند صحبتك فعلا والبيت اللى وقفتى عنده بيتك ولا لا … ولا انتى اصلا ملكيش بيت
كانت متوقعة سؤاله هذا ولكن ليس بهذه الجرأة فقالت بابتسامة سخرية : اظن دى حاجة تخصنى كنت فين وجاية منين دى حاجة تخصنى انا حضرتك يا…
احمد : اسمى احمد … احمد مكاوى
مرام بقوة : اهااا زى ماقولتلك يا احمد بيه دى حاجة تخصنى وانا مش مخصوبة انى اقولها لحد
احمد : بس انتى هاتشتغلى عندى ولازم اعرف كل حاجة عن الناس اللى هايشتغلوا عندى مش كده ولا ايه انا ايه عرفنى انتى مين اصلا وياترى كنتى فين للساعة 12 امبارح وروحتى فين
احست بالاهانة وتظاهرت بالقوة وقالت : لو دى شروط الشغل عندك يبقى مش عايزة اشتغل
تعجب من شجعاتها وصرامتها اوراء ذلك الجمال والبرائة كل هذه القوة والحدة وقال : لعلملك انا ظابط وشغلتى اعرف كل حاجة عن الناس يعنى لو عايز اعرف عنك حاجة هاعرف عنك كل حاجة من ساعة ما اتولدتى
مرام بسخرية : طيب كويس .. عن اذنك بقى
شعر بالغضب منها ولكن تمالك نفسه وقال : الشغل من الساعة 10 الصبح لحد 9 بليل
مرام : تمام …..
ذهبت وتركته حائر ويفكر لما لا تريد ان نقول له اى شئ .. هل كلام داليا صحيح ومن الممكن ان تكون ورائها مصيبة او شئ .. افاق على صوت اخته وهى تقول : ايه ياعم ماترد عليا انت فى عالم تانى
احمد : هااا فى ايه يا داليا
داليا باهتمام : مين البنت دى
احمد : دى وحدة هاتشتغل هنا من بكرة
داليا : البت القمر دى تشتغل خدامة باين عليها بس بنت ناس
قال بتفكير : بنت ناس اممممم
داليا بتعجب : فى ايه يابنى
احمد : مفيش حاجة
داليا : طاب عمى يعرفها من فين وانت ليه قعدت معاها وحدكم
اتجه الى مكتبه واخذ مفاتيح سيارته وهاتفه وقال : لما اجى ابقى اقولك يا داليا دلوقتى انا مستعجل
ولم يترك لها فرصة لترد عليه وفى لمح البصر اختفى من امام عينها فقالت بغيظ : اوووف يا احمد
________________________________________
فى السيارة تجلس مرام فى المقعد الامامى بجانب محمد فقال لها : هو احمد يعرفك يابنتى
مرام : ايوه
محمد : يعرفك من فين !!؟
( قصت له كل شئ حدث معها وكيف قابلته ) فقال : وانتى ليه مش عايزة تقوليله
مرام : دى حاجة تخصنى انا ياعم محمد وانا احب احتفظ بيها لنفسى ومش عايزة اى حد يعرفها وكمان مش عايزة شفقة من حد
محمد : امال اشمعنا احنا اللى قولتى لينا
مرام : علشان حسيت انكم ناس طيبين وعايزين تساعدونى فعلا ده غير انى ارتحتلكم
محمد بابتسامة : ويعنى احمد اللى شرير مثلا … احمد ده انا مربيه على ايدى ولو اناى فاكرة انه ممكن يزلك او يستغلك او حتى يهينك تبقى غلطانة لان ده مش من طباعه
محمد : مش قصدى والله ياعمى بس كده مرتاحة ومش عايزة حد يعرف عنى حاجة وياريت كمان متقولش حاجة لعمرو لان على ما اعتقد ان عمرو قريب اوى من احمد
محمد : ولو سألنى
مرام : قوله معرفش بس علشان خاطرى متقولهوش حاجة
محمد : والله ما انا فاهمك يابنتى بس هاقولك ايه .. حاضر ياستى 😃
مرام : وياريت كمان هاتعبك معايا تشوفلى شقة اقعد فيها
محمد بانفعال : ليه بيتى راح فين انتى عايزة تقعدى فى شقة وحدك
مرام : معلش ياعمى بس مش عايزة اتعبكم معايا ولا ادايقكم وكمان ممكن وجودى يزعجكم
محمد : انتى دلوقتى يا مرام بقيتى مننا واحنا اهلك
مرام : عارفة والله وانا مليش غيركم اصلا .. الطيبة اللى شوفتها فيكم مش فى حد
محمد بحدة : يبقى مفيش مرواح مكان مفهووم
مرام : بس ……
محمد : مبسش
مرام باستسلام : طيب
وصلوا الى البيت وقد اصبحت هى وجهاد اصدقاء وكانوا يعاملوها كأنها واحدة منهم احبتهم جدا وشكرت ربها بأنه وقف بجانبها وساعدها …… فى صباح اليوم التالى ذهبت مرام الى منزل احمد مكاوى لاول يوم لها فى العمل بمنزله وجدته يقف على الباب وكان سوف يذهب الى العمل ولكن توقف عندما رأىها اتى فقال بابتسامة : صباح الخير
مرام : صباح النور
احمد : معلش انا مستجعل ورايح الشغل ادخلى وداليا هاتقولك كل حاجة وتقولك تعملى ايه
مرام : مفيش مشاكل ولا يهمك
دخلت الفيلا بينما هو ظل ينظر لها ويتابعها بعينه بابتسامة ساحرة ثم قال لنفسه بضحك : فى ايه يا احمد هى البت اخدت عقلك للدرجادى
_______________________________________
دخلت مرام وجدت داليا وامرأة تجلس معها ولكن كانت كبيرة فى السن فقالت : السلام عليكم
التفتت لها داليا وقال بابتسامة عريضة : اهلا يا مرام تعالى
ذهبت وجلست بجانبهم فقالت لها داليا بمرح : انا داليا اخت احمد ودى دادة ام محمود بعتبرها فى مقام امى
مرام بابتسامة : اهلا
ظلوا يضحكون لوقت ليس بطويل فقد تعودت مرام على داليا بعض الشئ ولكن بعد ذلك باشرت مرام عملها بعد ان اخبرتها داليا بكل شئ وكانت تقف مع ام محمود وتساعدها فى كل شئ وفى المساء اتى احمد وبدل ملابسه واتجه الى مكتبه … وبعد قليل اتت فتاة فى اوائل العقد الثانى من عمرها متحررة وذلك يبدو عليها من ملابسها التى كانت ترتدى فستان قصير يصل الى الركبة ويكشف اكثر مايستر وشعرها مسندل على كتفها .. دقت الباب ففتحت لها داليا
داليا بمضض : اهلا ياشذى
احتضنت داليا بشدة وقالت : دودو وحشانى اوى والله
داليا بقرف : وانتى اكتر
شذى : امال احمد مش قاعد ولا ايه
قالت داليا وهى تجز على اسنانها : لا قاعد جوه فى مكتبه
شذى : طيب هاروح اسلم عليه بقى من بدرى مشفتهوش
دخلت له وتركت داليا تغلى من الغيظ
ام محمود : فى ايه يابنتى
داليا بغيظ : البت شذى دى مبتنزليش من زور باردة وبتتلزق فى احمد بطريقة مستفزة
ام محمود : معلش ياحبيبتى دى مهما كان برضوا بنت خالتك
____________________________________
شذى بدلع : احمد وحشنى اوى
زفر بضيق وقال : اهلا ياشذى ايه المفاجأة دى
اقتربت منه وامسكت يده وقال بصوت انوثى جذاب : حلوة مش كده
بينما مرام تذكرت انها نسيت هاتفها فى مكتب احمد عندما كانت تقوم بتنظيف الغرفة فذهبت لتجلبه ولم تكن تعرف ان احمد بالداخل فدخلت ورأت شذى تمسك يده ……….
