الحلقة السادسة
فى صباح اليوم التالى افاق من نومه ونظر من شرفة غرفته فوجدها تجلس فى حديقة الفيلا .. هبط لها وقال بابتسامة وهو يقف من خلفها : صباح الخير
التفتت له وقالت : اهلا
احمد : ياساتر من غير نفس كده
قالت له بعصبية : بص بقى يا احمد بيه انما للصبر حدود وانا صبرى نفذ خلاص ولاخر مرة هاقولهالك مش هاجى معاك
تغيرت ملامح وجه وقال بنبرة قوية : انا هامشى دلوقتى علشان اتأخرت وهارجع اخر النهار القيكى جاهزة وخلى فى عملك ده مش اختيارى ده اجبارى مفهوووم
وذهب وتركتها تشتعل غضبا وقالت : وانا محدش بيمشى عليا كلامه
اتجهت الى غرفتها وبدلت ملابسها الى ملابس مريحة اكثر واخرجت بعض من الكتب المفضلة لظيها واخذت تقرأ بهم الى ان عم المساء وسمعت صوت طرق على باب الفيلا ذهبت وفتحت وكانت تتوقعه احمد ولكن وجدته عمرو فقالت بمرح وشغف طفولى : عمورى
عمرو بضحك : والله انتى شكلك ناوية تجيبى اجلى ابقى قوليلى كده قدام داليا وشوفى هاتعملك ايه
مرام : عارفة من غير ماتقول
دخل وجلس على احد المقاعد وقال : قوليلى بق. فى ايه بينك وبين احمد ماله كده متعصب من امبارح ومصمم يخليكى تاجى معاه
مرام بغضب : انا مش هاروح مع حد ياعمرو انا هاقعد هنا فى بيتى
عمرو : طاب قوليلى فى ايه بس فهمينى
( قصت له كل شئ ) فهتف بعصبية قائلا : نعم !! ليه هو انتى عايزة تقعدى وحدك تانى انا غلطت فعلا لما وقفت تقعدى وحدك هنا
مرام : عمرو انا مش صغيرة واقدر اخلى بالى من نفسى كويس
عمرو : وكنتى هاتعملى ايه بقى لو مكانش جه امبارح احمد قولى .. مرام انا عارف انك مش صغيرة وعاقلة بس كمان متنسيش انك بنت يعنى قعادك هنا مينفعش
مرام : متحولش معايا ياعمرو انا مش هاروح مع احمد ومش هاسيب بيتنا كمان مش عايزة ابقى عبئ على حد انا مقدرة موقفكم وانكم خايفين عليا بس انا مش هاروح مع حد
عمرو بصوت مرتفع نسبيا : مش عايزة تروحى مع احمد يبقى تاجى تقعدى عندنا فى البيت …
مرام : انا قولت اللى عندى
عمرو بحدة : مرام متعصبنيش … انا مش عايز اغصب عليكى حاجة ولما قولتيلى عايزة اجى اقعظ فى بيتنا وافقت ومقولتلكيش حاجة انما بعد اللى حصل ده متتوقعيش منى انى اسيبك تقعدى هنا تانى وانتى عارفة غلاوتك عندى وانى بعتبرك زى اختى واكتر
مرام : عارفة والله ياعمرو بس انا فى بيتنا هنا بحس نفسى قريبة من بابا وماما الله يرحمهم
عمرو : مقدر ده يامرام بس الكلام ده لو كان فى حد معاكى انما انك وحدك مينفعش
سمعوا صوت دقات على الباب فقامت وفتحت وجدته احمد دلف الى الداخل فوجد عمرو يجلس معها قال بتعجب : عمرو بتعمل ايه هنا !!
عمرو : انا باجى كل يوم هنا بطمن على الهانم دى ام دماغ حجر
احمد بغضب وغيرة شديدة : كل يوم !!
لاحظ عمرو غيرته وقال مستقصدا اثارة غضبه اكثر : اه مش كده ولا ايه يابتاعت عمورى
مرام :…..
احمد : هو مين ده اللى عمورى ياخويا
وضع رجل على رجل وقال بابتسامة عريضة ومرح : انا .. ليا كام يوم كل ماتشوفنى تقولى كده دى اختك مش بتقولى كده
كانت تنظر له مرام بغيظ شديد وتتوعد له على هذا الكلام فقال احمد وهو يجز على اسنانه : امممم عمورى .. طيب يا انسة مرام حضرتى شنطتك
مرام : سبق وقولت لحضرتك انى مش هاجى معاك
احمد : ماهو لو مش برضاكى يبقى غضب عنك
اقترب عمرو من احمد وقال له : احمد تعالى عايز اتكلم معاك شوية
احمد : فى ايه ؟
عمرو : تعالى بس
ذهب احمد بصحبة عمرو وجلسوا فى حديقة الفيلا بينما هى كانت تشتعل غضبا مما قاله فمن يظن نفسه هو حتى يحدثها هكذا ويفرض تحكامته عليها يظن انها ضعيفة ولا تستطيع ان تقف بمواجهته او يظن انها سوف تخشاه مجرد ما يرفع صوته اذا كان يظن هذا فاهو مخطئ لانها لاتخشى احد ولا تخضع بسهولة وكبريائها وعزة نفسها اهم شئ لديها ……..
عمرو : فى ايه ياعم انت مالك كده ماتهدى !!
احمد بعصبية : بتعاندنى وانا مبحبش العند ده … لا وكمان غبية عايزة تقعد وحدها بعد اللى حصل مستنية ايه تانى يحصل ومش راضية تاجى معايا كأنى هاكلها ودماغها الناشفة دى هاكسرهالها
عمرو : انت بتحبها للدرجة دى ولا ايه ياحضرة الرائد
احمد : اه ياعمرو بحبها ومن اول ماشفتها وهى لفتت نظرى ومش قادر اطلعها من دماغى ومش عارف بتعاملنى كده ليه وانا صابر عليها بس صبرى ده مش هايطول كتير
عمرو : ايه ياعم ده مكنتش اتوقع انك تحب وكمان تقع الوقعة دى
احمد : انت طبعا عارف كل حاجة عن مرام مش كده وايه حكايتها قولى انا هاموت من كتر التفكير
عمرو : بس هى ممكن تزعل منى لو عرفت انى قولتلك
احمد: وهى هاتعرف منين انك انت اللى قولتلى
عمرو : طيب هاقولك لس متجبلهاش سيرة انى انا اللى قولتلك
احمد : طيب
عمرو : ( ………………….. )
احمد بغضب : وهى فاكرة انى هاهينها او ازلها او حتى اشفق عليها لما اعرف حكايتها وعلشان كده مكنتش عايزة تقولى
عمرو : ايوه
احمد تنهد بقوة وقال : طيب .. روح انت ياعنرو وانا هاخدها ونروح البيت
عمرو : مش هاتوافق انا عارفها عنيدة .. انا هاحاول اقنعها تاجى عندنا بدل ما انت قلقان عليها اوى كده ومش عايز تسيبها وحدها
احمد بانفعال : لا وتاجى عندكم ليه .. هاتاحى معايا غصب عنها
عمرو : مش بالغصب يا احمد بعدين انا عارف مرام دماغها ناشفة
احمد بصوت مرتفع نسبيا : لا غصب ياعمرو ماهو انا مستحيل اخليها تقعد بعيدة عن عينى لحظة وحدة بعد اللى شفته
عمرو بنفاذ صبر : طيب يا احمد براحتك بس يارب تعرف تقنعها .. سلام
احمد : سلام
________________________________________
مرام : فين عمرو
احمد : مشى … ويلا بقى لمى هدومك علشان نمشى احنا كمان
مرام بانفعال شديد : قولتلك مش عايزة اجى معاك هو غصب
احمد بصرامة : اهاا غصب اذا كان عاجبك
مرام : انت بتعمل كده ليه انت مش طبيعى
احمد : قولتلك قبل كده انك دخلتى دماغى ومش هاين عليا اسيبك
مرام : لا ياسيدى انا عايزاك تسيبنى .. اوووف دى حاجة غريبة والله
امسك معصم يده بقوة وقال بنبرة مرعبة : مرام انا مبحبش العند اتقى شرى لمى هدومك ويلا
مرام بغضب : سيب ايدى … انت مين علشان تتحكم فيا اصلا كنت ولى امرى
احمد بنبرة تحزيرية : هاقولها للمرة الاخيرة يامرام لمى هظومك يلا انا هاستناكى تحت واتأكدى انك لو عندتى معايا المرة دى تانى هاتبقى العواقب وخيمة
ثم ذهب وتركها … يالك من شخص متعجرف ومتغطرس من انت لتحدثنى هكذا سوف اذهب معك ولكن يجب عليك ان تتتذكر جيدا انك انت من اخترت هذا وصممت على ذلك وانت ايضا من بدأت اللعبة وسوف ادفعك ثمن كل ماتفعله معى الان.. كانت هذه الكلمات هى التى تدرو بمخيلتها ……
______________________________________
داليا : ايوه ياعمرو ايه مرام كويسة
عمرو : كويسة ياحبيبتى متقلقيش انا مش هاعرف احكيلك فى التلفون دلوقتى
داليا : طيب واحمد فينه
عمرو : احمد لسا هناك بيقول هايجيب مرام تاجى تقعد فى البيت عندكم
داليا بتعجب شديد : بتتكلم جد !!
عمرو : اهاا انتى مش عارفة اخوكى وجنانه هايخليها تعيش معاكم
داليا : هو احمد ماله ؟؟
عمرو : البنت لحست دماغه على الاخر .. يلا سلام بقى ياروحى علشان بسوق ومش عارف اكلمك اول ما اوصل ابقى اتصل بيكى
داليا : ماشى وخلى بالك من نفسك ياحبيبى
عمرو : حاضر ياعيون حبيبك
_______________________________________
ذهبت مرام معه وكانت طوال الطريق صامته وتشعر بالغضب الشديد منه الى ان وصلوا الى المنزل ودلفوا الى الداخل وبينما كان احمد ينده على داليا شعرت بدوار برأسها وفقدت الوعى وسقطت على الارض ……..
