بطلة الخديعة الاول

الحلقة 2

فى اليوم التالى

استيقظت نهى فى التاسعه صباحا اغتسلت واتجهت الى المطبخ لتعد طعام الافطار
اخذت بعضا من الوقت وعادت الى غرفتها لتوقظ زوجها لتجده فى الحمام يغتسل اعدت له ملابسه

خرج رؤوف من الحمام ووجهه يعكس نشاطا وحيويه وهو يدندن بأحد الالحان الخفيفه

نظرت له نهى بحسد كيف له ان يفعل ذلك يخلد للنوم منذ خمس ساعات فقط ليستيقظ بكل تلك الهمه والنشاط وهى التى تشعر بالتعب دائما

نهى: صباح الخير شكلك رايق وفايق

رؤوف: صباح النور هو حرام ابقى رايق وفايق

نهى: لا ابدا مش حرام ربنا يروقلك الحال على طول

ابتسم رؤوف ابتسامه جانبيه ونظر فى المرآه الى انعكاس صوره زوجته التى لازالت بملابس النوم الفضفاضه وشعرها المربوط بإحكام للخلف دائما
تنهد وهز رأسه وبدأ فى العنايه ببشرته الحليقه وسرح شعره باهتمام ولاحظ تمعن زوجته فيه

رؤوف : مالك بتبوصيلى كد ليه؟

نهى: ابدا بس اصلك اليومين دوول اخد بالك من روحك كده وعايق اووى خير فيه حاجه

رؤوف : يا فتاح ياعليم على الصبح هوه حرام اخد بالى من روحى ومن مظهرى ولا دى فيها حاجه كمان

نهى: لا ابدا بس مش عادتك يعنى

رؤوف : كفايه علينا انتى هبقى انا وانتى كمان

نهى: قصدك ايه؟

رؤوف : بصراحه كده شكلك مش عاجبنى ايه الجلابيه اللى انتى لابساها دى ولا شعرك ماله عامل كده ماتفكى الحصار من عليه شويه

نهى: شكلى مش عاجبك.الله يسامحك انا مش هرد عليك عشان ماتقوليش بتخانق معاك على الصبح وبعدين انا لسه صاحيه لسه حتى ماغسلتش وشى يا دوب غسلت ايدى

رؤوف: وايه اللى مخلاكيش تغسلى وشك

نهى: قلت احضرلك فطارك ولبسك بس الحق عليا انا اللى غلطانه

ارتدى رؤوف ملابسه على عجاله وقال: الحق عليا انا ياستى ولا يهمك حقك عليا انا اللى جبته لنفسى
خير تعمل شر تلقى

نهى: شر انا شر يا رؤوف الله يسامحك

رؤوف: اووه اووووه الله يسامحك الله يسامحك انا ماعرفش اتكلم معاكى كلمتين على بعض الا لما تدعى عليا

نهى: ما انا لسه داعيالك من شويه

رؤوف : طيب طيب
رش رؤوف عطره المفضل بوفره واستطرد: انا نازل دلوقتى عندى مشاوير مهمه

نهى: مش هتفطر !!!!!!!

رؤوف: مش عاوز

حاولت نهى اكتساب بعض الوقت قبل ان يغادر فأطالت الجدال العقيم

نهى: يعنى انا واقفه احضر فى الاكل ده كله على الفاضى

رؤوف: وانا مقولتكيش تعملى حاجه ممكن انزل بقى ولا عاوزه حاجه منى

نهى: طيب انا نازله النهارده

رؤوف: رايحه فين؟

لم تشأ نهى ان تخبره ان تلاقت مع صديقتها سلوى بالامس واتفقت على لقاءها مجدداً اليوم فهو كان يكره خروجها برفقه اصدقائها

نهى: هنزل اشترى لبس

تهلل وجهه رؤوف : طيب وماله معاكى فلوس

نهى: ااه مايجيش من بعد خيرك

اخرج رؤوف من جيبه مبلغ نقدى واعطاه لزوجته: طيب خدى دوول كمان يمكن تحتاجى حاجه تانيه

حاولت نهى الاعتراض : يا رؤوف قولتلك

اسكتها رؤوف وامسك شفتيها واطبقهمها معا وقال : نفسى مره اقولك على حاجه تعمليها منغير ماتقاوحينى

ثم امسك رأسها وقبل جبهتها وانصرف وترك زوجته تحملق فيه بتعجب حاولت تذكر اخر مره قبلها زوجها ولم تستطع ولكنها رغم ذلك لم تشعر بالسعاده

بل شعرت بالنقص والأسى على حرمانها العاطفى الذى طال به الامد حتى اصبحت قبله على الجبهه هيا اسمى امنياتها

ما ان نزل زوجها حتى انطلقت نهى الى الحمام لتمتع نفسها بحمام دافىء طويل واعتنت ببشرتها وشعرها خرجت وتناولت فطورا خفيفا ثم اتجهت الى غرفه ابنها لتجده لازال نائما واوقظته بصعوبه

نهى: احمد احمد قوم يا احمد انت ماعندش كليه النهارده

احمد : لا يا ماما بقى سيبينى انام عندى سيكشن الساعه 3 لسه بدرى

نهى: وانت هتفضل نايم ل 3

احمد: طيب ااقوم اعمل ايه

نهى: قوم افطر واتنشط كده وذاكرلك كلمتين ينفعوك قوم

احمد: يا ماما بقى ….

نهى: يا ماما بقى …….كاك مو عارف لو طلعت بماده السنادى انت حر عيب عليك دى تانى سنه تعيدها

احمد: طيب طيب ماتقلقيش انا مذاكر لحد اخر صفحه وقايم اهوه

نهى: اما نشوف
توجهت نهى الى غرفه ابنتها لتجدها نائمه هى الاخرى اوقظتها برفق : مى ….ميوي حبيبه ماما

مى: ماما بليز سيبينى انام انا نايمه بعد الفجر

نهى: سهرانه على النت طبعا ماشى براحتكم

خرجت نهى وكلها عزم على مغادره المنزل فى اقرب ساعه وغادرت بالفعل بعد ان تأنقت فهى ذاهبه للقاء صديقتها التى لم تلقاها من سنين

وقفت نهى تحت منزل صديقتها شاعره بخجل فقد وصلت مبكرا فآثرت الانصراف ولكنها توقفت لبرهه واتصلت بها على هاتفها النقال

نهى: الو صباح الخير يا سلوى

سلوى : صباح النور يا قمر هاه نزلتى من بيتك ولا لسه

ردت نهى بخجل : اه نزلت وواقفه تحت بيتك

سلوى : بجد طيب اطلعى اطلعى

صعدت نهى بالفعل وفتحت لها سلوى ورحبت بها ترحيبا عارما

سلوى: البيت نور مش معقول مش مصدقه عنيا نهى عندى وف بيتى

نهى: ازيك يا سلوى وحشتينى معلش نزلت مابصتش فى الساعه

سلوى: وماله كده احسن دااحنا بقالنا سنين يانهى بس بذمتك يا نهى انتى قولتى لرؤوف انك جايالى؟

اطرقت نهى برأسها : اصل احنا شبه اتخانقنا ومالحقتش اقوله قولتله انى خرجت اجيب لبس

سلوى: احسن برضه انا عارفه رؤوف مش هيرتاح الا لما يمنعنا من بعض من جديد وانا ماصدقت انى قابلتك تانى

نهى: انتى على طول نقرك من نقره

سلوى: مش كفايه انه سيبك الجامعه بعد ما كان واعدك انك تكملى تعليمك بعد جوازكم

نهى: ما انتى عارفه يا سلوى انى حملت فى احمد اول ما اتجوزت ووراها بسنه واحده مى كنت فين انا وفين الجامعه والمذاكره

سلوى: ياله على العموم الكلام ده عدى ميعاده خلاص .المهم انتى عامله ايه معاه وليه بتتخانقوا على طول كده

نهى: رؤوف ما عدتش زى زمان يا سلوى على طوول شغل شغل وسهر كل يوم بره البيت لحد الفجر

سلوى: نعم سهر لحد الفجر ليه؟ اوعى يا عبيطه تكون واحده لافه عليه وانتى نايمه فى العسل