سيلا : هو ممكن يتضايق اما يعرف انى هنا
يقين : خالص ، و بعدين داوود اتصل بيه و عرفه اصلا قبل ما تيجو .. فماتقلقيش خالص من النقطة دى ، انتى اخت رنيم ، يعنى اختى انا كمان .. اوعى تنسى الحكاية دى
لتومئ سيلا رأسها بابتسامة وجلة ، فتمد يقين إليها يدها بشريحة هاتف و تقول : سامر باعتلك الشريحة دى و بيقوللك ركبيها عندك و اتصلى بيه على الرقم اللى فى الورقة ده .. ماشى
سيلا : شكرا
لتقوم سيلا على الفور بتركيب الشريحة و الاتصال بسامر الذى قال غلى الفور : اوعى تكونى خايفة او قلقانة
سيلا و هى تقاوم عبراتها : ماكنتش قاكرة ان كل ده هيحصل ، و مرعوبة عليك من الكلام اللى سمعته من عمو عابد لما قال انك خط/فتنى ، كده بابا ممكن يأذيك بسببى
سامر : هو فى حد بيخطف مراته ، احنا اول ما نكتب الكتاب .. باباكى ما يقدرش يعمللى اى حاجة و لا حتى قدام مجلس الا.من الدو.لى
ليسود الصما بينهما قبل ان يبدده سامر مرة اخرى قائلا : اسمعى يا سيلا .. يمكن حبى ليكى خلانى اتغاضى عن حاجات كتير اوى و اعمل برضة حاجات كتير ما كنتش اتصور ابدا انى اعملها فى يوم من الايام ، لكن كل ما بفتكر حبى ليكى .. بنسى اى حاجة تانية
لكن ما نسيتش ابدا انك متضامنة معايا فى حكايتنا ، و ان لولا انك موافقانى و معايا ماكناش وصلنا مع بعض ابدا للتقطة دى ، لكن …
لتقول سيلا بفضول : سكتت ليه يا سامر ، لكن ايه
سامر : لكن .. لو حسيتى فى اى لحظة قبل كتب الكتاب انك قلقانة و مش عاوزة تكملى .. اوعى تترددى لحظة انك تقوليلى ، لانى هرضخ لرغبتك فورا
انما وقت ما كتابنا هينكتب و اعمل لك فرح يليق بيكى و بيا .. مافيش قوة فى الدنيا دى هتقدر تفرق بيننا من تانى ابدا
سيلا : ايوة كده .. طمنتنى انى ماغلطتش فى قرارى
انا كمان يا سامر.. بوعدك ان مافيس حاجة هتفرق ما بيننا غير المو*ت
سامر بمرح : احنا على وش جواز .. بلاش سيرة المو*ت دى و شوفيلنا سيرة حلوة
سيلا ببعض الحرج : طبعا انت خدت بالك انى مامعاييش هدوم خالص
سامر : خدت طبعا ، بس معلش عشان الوقت ما اسعفناش النهاردة ، لكن من بكرة الصبح اول ما المحلات تفتح كل اللى انتى محتاجاه هيبقى عندك
اما بالمنتجع .. و فور ان عاد سليم و نانسى قابلتهم سالى بفضول و قالت : عملتوا ايه
نانسى : ماعملناش حاجة .. ماعرفناش نوصللها
سليم باستنكار : بتخبى عليها ليه ، ماتقوليها ان اختها المحترمة اتجوزت عرفى
سالى دون ان تتاثر بالحديث : طب و انتو ناويين على ايه
سليم : ناويين نسيبها تتربى لحد ما ترجع زاحفة
سالى بسخرية : بس كده
نانسى بدهشة : انتى فيه ايه فى دماغك
سالى : فيه ان بابا لازم يوصللها رسالة انه هيحرمها من الميراث عقابا ليها على اللى عملته ده و هى عارفة اننا كلنا مش موافقين
نانسى باستنكار : ورث ايه انتى كمان اللى اختك هتفكر فيه ، و لا هيفرق معاها من اصله
سليم بانتباه : و رغم ذلك لازم اعمل كده
نانسى و هى تنظر بامتعاض لسالى : بلاش تخليها تقطع كل الخيوط اللى بينها و بيننا يا سليم
سالى : انتى بتبصيلى بزهق كده ليه ، طبيعى جدا ان بابا يعاقبها ، و ده العقاب الوحيد اللى فى ايده عشان يعمله ، على الاقل تفهم حجم الجر.يمة اللى اجر.متها فى حق روحها و حقنا احنا كمان
سليم بارهاق : فعلا .. سالى عندها حق
نانسى بذهول : انت بتتكلم بجد .. هتعمل كده فعلا ، و اللا مجرد تهد.يد
سالى باستنكار : لو كان التهد.يد بيجيب نتيجة معاها .. كان تهد.يدكم ليها قبل كده نفع
سليم : ايوة .. كل كلامك صح
فى صباح اليوم التالى كانت رنيم و رغدة قد وصلا الى منزل يقين ، و كانت رنيم تجلس و هى تحتضن سيلا بحنان و تقول : انا عاوزاكى تعرفى انى جنبك لاخر لحظة و مش هتخلى عنك ابدا
سيلا باعتذار : طول ما كنت لسه فى الطيارة و انا كنت عمالة افكر انى اول ما اعرف ابعد عن ماما . انى اجيلك على طول ، بس بعد كده خفت بابا يدور عليا عندك
رنيم : الحقيقة انا كمان كنت معتقدة انه هييجى و يقلب الدنيا .. بس عرفت انه يا دوب راح عند طنط فاتن و قعد يزعق شوية و خلاص
رغدة : و لولا سامر عدى عليا و فهمنى الحكاية بسرعة .. كنت زعلت منكم كلكم انكم ما قلتوليش
يقين بمرح : هو انتى يا بنتى عندك حول فى ودانك ، هو انتى سمعتى ان كان فى حد اصلا عارف حاجة من قبل كده
رغدة : ماليش دعوة .. ده اخويا و كان لازم ابقى عارفة برضة
لتتحدث يقين بابتسامة جميلة و تقول و هى توجه حديثها ليوسف الصغير و هو ينظر اليها باهتمام و كأنه يفهم ما تقول : عينى عليك يا ابنى ابوك مجنون و امك فيوزاتها كلها ضاربة
رنيم : بس بقى دوشة .. سيلا كتب كتابها بالليل على حسب ما داوود قاللى ، و عاوزين نجيبلها فستان حلو كده تحضر بيه
سيلا بامتعاض : طبعا كلكم عرفتوا انى ماجيبتش معايا حتى شراب
رغدة : ماتقلقيش .. احنا هنظبطك
رنيم : من ناحية الغيارات و اللبس العادى .. انا طلبتلك كل احتياجاتك و هتبقى عندك خلال كام ساعة ، انما احنا عاوزين حاجة تليق بكتب الكتاب
